Wsparcie jakie otrzymałem od Pani Kasi polecam każdemu bez wyjątku, nawet takimosobom jak ja, które znają się na terapii i mają doświadczenie w pomaganiu. Zresztą sesje to nie tylko wsparcie ale ogromny postęp, którego się nie spodziewałem, a który nastąpił w moim życiu w czasie gdy uczestniczyłem w terapii. Rozmowy z Panią Kasią bardzo pobudzają do myślenia i szukania rozwiązań, czasami bardzo bliskich, których jednak sam – mimo mojej wiedzy i świadomości – nie umiałem zauważyć. Przyszedłem z jedną sprawą, a poskładałem wiele kawałków mojego życia. Polecam.

Szczerze polecam pracę z Panią Kasią. Terapia prowadzona jest w spokojnej, przyjaznej atmosferze. Dzięki pomocy Pani Kasi upewniłam się co chcę zmienić w swoim życiu. Nawet jeśli na spotkaniu poruszany jest trudny wątek, spotkanie kończę z wewnętrznym spokojem i lekką głową.

Panią Katarzynę Piechaczek poznałam w najtrudniejszym momencie mojego życia. Nie radziłam sobie z faktem, że mąż mnie zdradził, w jednej sekundzie straciłam całe swoje życie. Gdyby nie było dzieci, sprawa byłaby prosta. Ale były i musiałam sobie jakoś to poukładać. Było mi bardzo ciężko pójść do psychologa, jestem introwertyczką, osobą wysoko wrażliwą, to było bardzo trudne. Wiedziałam, że sama nie poradzę sobie z tą sytuacją, obwiniałam siebie za to co się stało, miałam zaburzenia snu, brak chęci do codziennych zajęć, nie chciałam wychodzić do ludzi, miałam kompletną huśtawkę nastrojów. Emocje były tak silne, że bałam się samej siebie i tego co mogę zrobić. Potwornie bałam się oceny ze strony psychologa, braku zrozumienia, bagatelizowania moich uczuć, negowania wszystkiego co przeżywam, z czym sobie nie radzę. Wstydziłam się tego, co mnie spotkało. Z drugiej strony chciałam gotowych recept na swoje problemy, a terapia tak nie działa… Pani Kasia dała mi niesamowite wsparcie, jest tak ciepłą i mądrą osobą, że wszystkie moje lęki odeszły. Pokazała mi jak silną, zaradną i wartościową jestem osobą. Nauczyłam się zadawać sobie pytania, nauczyłam się kochać samą siebie, być dla siebie dobrą, akceptującą. Nauczyłam się stawiać granice, akceptować wszystkie swoje emocje i nie skupiać się na tym, że są i na walce z nimi, ale na tym by dostrzec co chcą mi powiedzieć, dlaczego je czuję i o co mi tak naprawdę chodzi. Cele, które sobie postawiłam na początku terapii, zrealizowałam. Zrozumiałam, że część z nich nie jest dla mnie ważna, że chodzi mi o coś innego i zaczęłam dążyć do tego na czym naprawdę mi zależy. Decyzja o terapii, trwanie w niej mimo trudności i przeszkód, to były najlepsze decyzje w moim życiu, najcudowniejszy prezent, jaki mogłam sama sobie podarować. Zgubiłam się, ale odnalazłam się na nowo. Jak Feniks powstałam z popiołów i jestem dzisiaj silniejsza niż kiedykolwiek. Ty też możesz.